Ik hoor vaak dat ik het levende voorbeeld ben van duurzame inzetbaarheid. Ik ben als scientist gestart in de analytische chemie binnen de R&D van een farmaceutisch bedrijf en hier ook gepromoveerd. Ik merkte echter al snel dat ik vooral de groepsprocessen en menselijke interacties binnen het werk fascinerend vond en er achter kwam hoe belangrijk dit is om op orde te hebben om zodoende als medewerker, team en afdeling goed te kunnen functioneren.

Langzamerhand ben ik richting het lijnmanagement gegroeid. Toen mijn  kinderen klein waren, heb ik bijna 4 jaar lang een duobaan als teammanager gedeeld met een vrouwelijke collega. Ik wilde parttime werken maar wel een uitdagende functie behouden. Het was de eerste duobaan in een leidinggevende positie binnen DSM. Voor mij is dit een voorbeeld van duurzame inzetbaarheid ten top. Zelf de mogelijkheid creëren en vervolgens de ruimte krijgen om een functie te creëren die past bij je huidige levensfase. Na die tijd heb ik mij volledig gericht op lijnmanagement van diverse R&D afdelingen binnen DSM; leuke, dynamische, hectische en uitdagende omgeving. Ik werd hier volop ingezogen, werkte uiteindelijk weer full time maar kreeg een duidelijk signaal van mijn lichaam dat het niet zo verder ging. Geen leuke periode, maar het gaf me tijd voor reflectie en ik kreeg inzicht wat me echt boeide: het verbinden van mens en organisatie. Na een lange reis met veel gesprekken, ontmoetingen, projecten, kansen en hindernissen ben ik nu waar ik ben. Een eigen bedrijf Go Sens! en een prachtig initiatief in samenwerkingsverband met Marese: de DI-katalysator.

En de reis is zeker nog niet ten einde….

Een duurzaam inzetbaarheid traject is voor iedereen uniek. Het hoeven niet noodzakelijkerwijs grote stappen te zijn die je zet, ook met kleine stapjes bereik je je doel. Mijn advies is te geloven in je eigen kracht en je wensen en dromen pro actief op te pakken. Neem de regie in eigen hand en laat je niet afschrikken als het niet meteen loopt zoals je wilt.  Dat hoort er ook bij!